All Posts

பொறுமைக்கு தொடர் பயிற்சி அவசியம். ஒரு மனிதன் தன் உணர்வுகளைக் கட்டுப்படுத்திக் கொள்ள தன்னை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பழக்கிக் கொள்ள வேண்டும். தன் கோபத்தை, வெறுப்பை, பொறாமையை கட்டுப்படுத்தும் ஆற்றலைப் பெறும் மனிதன் மகத்தான மனிதனாக மாற்றடைகிறான். பொறுமை என்பது தீய உணர்வுகளை கட்டுக்குள் வைத்திருப்பதும் அவற்றின் மூலமாக நமக்கோ மற்றவர்களுக்கோ தீங்கு நேர்ந்துவிடாமல் காத்துக் கொள்வதும் ஆகும்.

கண்ணியம் என்பது அல்லாஹ் அளிப்பது. அது நம்மிடம் இருக்கும் திறமைகளைக் கொண்டு சம்பாதிக்க முடியாதது. தான் விரும்பியவர்களை அவன் கண்ணியப்படுத்துகிறான். தன் பக்கம் திரும்புவர்களையே அவன் விரும்புகிறான். அவன் யாரை கண்ணியப்படுத்த நாடுகிறானோ அவரை யாராலும் இழிவுபடுத்த முடியாது. அவன் யாரை இழிவுபடுத்த நாடுகிறானோ அவரை யாராலும் கண்ணியப்படுத்த முடியாது. பாவிகள் உண்மையான கண்ணியத்தை ஒருபோதும் பெற மாட்டார்கள்.

இறைநினைவு இல்லாத உள்ளங்களில் ஷைத்தானின் ஆதிக்கமே நிலைத்திருக்கும். அவை காற்றில் அடித்துச் செல்லப்படும் தூசிகள்போல எந்தவொன்றாலும் மிக எளிதாக இழுத்துச் செல்லப்பட்டுவிடும். அவை சுதந்திரமாக செயல்படும் ஆற்றலை இழந்த சூழலின் கைதிகள். சுதந்திரமான மனிதன் என்பவன் தன் கட்டுப்பாட்டில் முழுமையாக உள்ளவன்; இச்சைகளால் வழிநடத்தப்படாதவன்; எந்தவொன்றுக்கும் அடிமையாதவன்.

ஆன்மாக்களுக்கு மத்தியிலுள்ள ஒத்திசைவு வலுவான குடும்பத்திற்கான அடிப்படை. ஆண், பெண் தொடர்பு ஊடலும் கூடலும் கலந்ததுதான். மணவாழ்வு மேடு, பள்ளங்களைக் கொண்டதுதான். உங்களின் அடிமையைத் தவிர வேறு யாராலும் உங்களுக்கு முழுமையாக அடிபணிந்து இருக்க முடியாது. எதிர்பார்ப்புக்கும் எதார்த்தத்திற்கும் மத்தியிலுள்ள இடைவெளி மிகப்பெரியது என்பதை மனம் உணர்ந்துகொள்ளும்போது அது சகிப்புடன் வாழ பழகிக்கொள்கிறது.

ஒரு மனிதன் தான் செய்யும் பாவத்தை பாவம் என உணர்தலே அவன் அதிலிருந்து விடுபடுவதற்கான முதல் அடி. எந்தச் சமயத்திலும் அதனை அவன் நியாயப்படுத்தி விடக்கூடாது. அதற்கான நியாய வாதங்கள் அவனுக்குள் உருவாகிவிட்டால், அவற்றை அவன் வெளிப்படுத்தத் துணிந்து விட்டால் அவன் அடுத்த நிலைக்குச் சென்றுவிடுவான். அது வெளியேறுவதற்கு சற்று கடினமான நிலை. ஒருவன் தனக்கு நோய் இருப்பதை உணர்ந்தால்தானே அதற்கான சிகிழ்ச்சையை அவன் முன்னெடுக்க முடியும்.